LE BEL INDIFFÉRENT

Een vrouw in een hotelkamer wacht op de terugkeer van haar minnaar Emile. Als hij terugkomt, gaat hij op bed zitten om zijn krant te lezen. Zij zegt hem dat ze hem beu is, maar hij reageert onverschillig op haar woede. Daarna beschuldigt ze hem van ontrouw en dreigt hem te bedriegen en te verlaten.

Jacques Demy’s voorliefde voor primaire kleuren bloedt in deze monoloog van jaloezie en woede. In Le bel indifférent hangt een romance als een spook boven een bloedrode kamer. Deze complexe film, een bewerking van een eenakter van Jean Cocteau, is compact in zijn lengte en explosief in zijn impact.