“ Η πρώτη «Λούφα» ήταν μια πολύ προσωπική, βιωματική –σε εισαγωγικά– ταινία, στο πνεύμα των ’80s. Στη συνέχεια κατάλαβα ότι ο στρατός είναι το ιδανικό περιβάλλον για να σατιρίσει κάποιος τη Δικτατορία, πολιτικούς και πολίτες, όπως και τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ, από τη γέννηση μέχρι τις παιδικές αρρώστιες τους.”