Aan het einde van de jaren ’60 kwam de naoorlogse generatie in opstand tegen hun ouders. Dit was een generatie ontnuchterd door het anti-communistische kapitalisme, bovendien zagen ze fascistische neigingen in het staatsapparaat.

De film die opent met Godard en sluit met Fassbinder moet wel een strijbare ziel hebben. Zonder audio-vertelling blijft deze collage van verbluffende archiefbeelden uit naoorlogs Duitsland alsnog een indrukwekkende, meeslepende overpeinzing over radicalisatie, wat vandaag de dag ook relevant is.