Satyajit Ray’ın son filmi, medeniyetin ve insan doğasının evrimine dair felsefi bir bakışa sahip. Yönetmenin kendi yazdığı Athiti isimli kısa öyküden uyarladığı filmi, maddi zenginliğin insanlıktan, güven duygusundan ve sevgiden daha önemli hale geldiği bir dünyayı ele alıyor.
Charulata esintileriyle baş döndürücü bir aşk üçgenini merkeze alan bu Rabindranath Tagore uyarlaması, şahsi tutkular ile siyasi mücadeleleri harmanlıyor. 20. yüzyılın başlarındaki milliyetçi hareketler ile kadın özgürleşmesini ustalıkla yan yana getiren bir Satyajit Ray başyapıtı.
Hindistan’da basın sansürü döneminde çekilen Satranç Oyuncuları kendini, ülkenin geleceğini geçmişi aracılığıyla ele alan, “düşündürücü ama lafını esirgemeyen” bir drama olarak konumlandırıyor. Dünya sinemasının büyük ustalarından biri olan Satyajit Ray’den eşsiz bir hiciv izliyoruz.
Henrik İbsen’in Bir Halk Düşmanı adlı oyunundan uyarlanan Ganashatru, sosyal sisteme ve dinin sebep olduğu tutuculuğa sert bir yorum getiriyor. Film, güçlü kimselerin açgözlülüğünün ve kör inancın saflığının da körüklediği akılcılık ve din arasında süregelen çatışmayı vurguluyor.
