Çağdaş İtalyan sinemasının yükselen yeteneklerinden Jonas Carpignano, ülkesinin karmaşık etnik yapısını yansıtan bir yaşam öyküsüne sahip. İtalyan bir baba ve Afrikalı Amerikalı bir annenin çocuğu olan Carpignano, farklı kültürlerin bir arada yaşadığı New York’un Bronx bölgesinde ve İtalya’nın Gioia Tauro adlı sahil kasabasında büyüdü. Bu kasaba, Carpignano’nun eleştirmenlerden büyük övgü alan Calabria Üçlemesi’nin, Akdeniz (2015), A Ciambra (2017) ve son filmi Chiara’nın (2021) da mekanı olacaktı aynı zamanda.
İtalya’da toplumun kıyısında köşesinde bırakılmış insanlara odaklanan bu filmlerde rol alan amatör oyuncuların yaşamları, hayat verdikleri karakterlerle büyük oranda benzeşiyor. Üçlemenin ilk iki filmi, cinema verité ekolünü hatırlatan natüralist bir yaklaşıma sahip.  Yönetmenin çıkış filmi Akdeniz, Burkina Faso’dan İtalya’ya ulaşmaya çalışan iki göçmen işçinin tehlikeli yolculuğunu anlatıyor. A Ciambra ise, suça bulaşmaktan başka çıkış yolu olmayan Roman bir çocuğun neorealist portresini çıkarıyor.
Üçlemenin isminin de işaret ettiği üzere, tüm bu filmlerde coğrafyanın insanlar üzerindeki etkisine dair dikkat çekici bir vurgu var. Bu vurgu, baskın olan beyaz İtalyan bakışından değil, ötekileştirilen toplumların tarihi üzerinden geliştiriliyor. Üçlemenin son halkası Chiara, genç bir kadının gözünden, mafyatik ilişkilere sahip bir ailenin derinlikli bir fotoğrafını çekiyor. Tüm bu filmlerde, Carpignano’nun kamerası, karakterlerin değişimlerine hakim olmamızı sağlayan yakın planlar sayesinde, onların duygusal coğrafyasını da, yaşadıkları mekanlarla bir arada anlamamızı sağlıyor.

Çağdaş İtalyan sinemasının yükselen yeteneklerinden Jonas Carpignano, ülkesinin karmaşık etnik yapısını yansıtan bir yaşam öyküsüne sahip. İtalyan bir baba ve Afrikalı Amerikalı bir annenin çocuğu olan Carpignano, farklı kültürlerin bir arada yaşadığı New York&#8217;un Bronx bölgesinde ve İtalya&#8217;nın Gioia Tauro adlı sahil kasabasında büyüdü. Bu kasaba, Carpignano&#8217;nun eleştirmenlerden büyük övgü alan Calabria Üçlemesi&#8217;nin, Akdeniz (2015), A Ciambra (2017) ve son filmi Chiara&#8217;nın (2021) da mekanı olacaktı aynı zamanda.
İtalya&#8217;da toplumun kıyısında köşesinde bırakılmış insanlara odaklanan bu filmlerde rol alan amatör oyuncuların yaşamları, hayat verdikleri karakterlerle büyük oranda benzeşiyor. Üçlemenin ilk iki filmi, cinema verité ekolünü hatırlatan natüralist bir yaklaşıma sahip. Yönetmenin çıkış filmi Akdeniz, Burkina Faso&#8217;dan İtalya&#8217;ya ulaşmaya çalışan iki göçmen işçinin tehlikeli yolculuğunu anlatıyor. A Ciambra ise, suça bulaşmaktan başka çıkış yolu olmayan Roman bir çocuğun neorealist portresini çıkarıyor.
Üçlemenin isminin de işaret ettiği üzere, tüm bu filmlerde coğrafyanın insanlar üzerindeki etkisine dair dikkat çekici bir vurgu var. Bu vurgu, baskın olan beyaz İtalyan bakışından değil, ötekileştirilen toplumların tarihi üzerinden geliştiriliyor. Üçlemenin son halkası Chiara, genç bir kadının gözünden, mafyatik ilişkilere sahip bir ailenin derinlikli bir fotoğrafını çekiyor. Tüm bu filmlerde, Carpignano&#8217;nun kamerası, karakterlerin değişimlerine hakim olmamızı sağlayan yakın planlar sayesinde, onların duygusal coğrafyasını da, yaşadıkları mekanlarla bir arada anlamamızı sağlıyor.

Jonas Carpignano: Calabria Üçlemesi

JONAS CARPİGNANO: CALABRİA ÜÇLEMESİ

Calabria Üçlemesi boyunca, Carpignano’nun kamerası, karakterlerin değişimlerine hakim olmamızı sağlayan yakın planlar sayesinde, onların duygusal coğrafyasını da, yaşadıkları mekanlarla bir arada anlamamızı sağlıyor.

Calabria Üçlemesi boyunca, Carpignano&#8217;nun kamerası, karakterlerin değişimlerine hakim olmamızı sağlayan yakın planlar sayesinde, onların duygusal coğrafyasını da, yaşadıkları mekanlarla bir arada anlamamızı sağlıyor.