LARS VON TRIER’NİN KLASİK MİNİ DİZİSİ
RESTORE EDİLMİŞ VERSİYONUYLA

Krallık II, Danimarka televizyonlarına ilk sezondan üç yıl sonra, 1997 yılında döndü; ilk sezonun en heyecanlı yerinde bittiği düşünülürse bu üç yılın seyircilere bir ömür gibi geldiğini varsaymak yanlış olmaz. Birinci sezonun kaldığı yerden devam eden ikinci sezonda doktorlar ve yöneticilerden oluşan beşbenzemez ekibimiz kendi aralarındaki çekişmelere devam ediyor. Tabii Kopenhag’ın en sevilen hayaletli hastanesinde uyanan kötülüklerden hâlâ bihaberler.

İki sezon arasında Lars von Trier’nin yıldızı, Dalgaları Aşmak (1996) filmiyle birlikte parlamaya devam etti; Cannes’da Büyük Ödül kazanan filmin başrolündeki Emily Watson da Oscar’a aday oldu. Eleştirmenlerin “bu yüzyılda çekilmiş en iyi Danimarka filmi” olarak tanımladığı başyapıtının ardından kendine bir yol belirlemeye çalışan Trier bildiği sulara dönerek kült dizisinin mitolojisini derinleştirip geliştirdi.

Krallık II başlıklı ikinci sezonda Trier’nin dizi türünün imkanlarından daha geniş bir şekilde faydalandığını, ileriki bölümlerde anlam kazanacak sahneleri ve detayları ustalıkla aralara serpiştirdiğini görüyoruz. Birinci sezon korku-gerilim türüne daha yakınken, ikinci sezonda pembe dizi öğeleri biraz daha öne çıkıyor. Ayrıca bilinçli pürüzlerle dolu sinematografinin ilk sezon süresince ve Dalgaları Aşmak filminin çekim sürecinde çok daha incelikli hale geldiğini fark etmemek de imkansız.

Krallık projesinin özünü, olağanüstü performansıyla Udo Kier’in teşkil ettiğine şüphe yok. Birkaç rolü üstlenen efsanevi oyuncu, iyi ile kötüyü aynı anda vücuda getirerek Trier’nin felsefi ikilemlerini somutlaştırıyor. Keyif ve heyecan verici komedi öğeleriyle dolu sahnelerden dokunaklı öykülere hızlıca geçebilen dizinin tonundaki ustalıklı değişimler de bu ikilikleri yansıtıyor zaten. Her an kapıya dayanacak dehşetin yarattığı gerilimi sürekli diri tutan von Trier, yine çarpıcı bir sezon finaline imza atıyor. Bu olağanüstü sezonu, hastane bodrumundaki bulaşıkçıların şu ısrarlı sözleriyle tanımlamak en doğrusu belki de: “Aptallıkla başlayan kötülükle biter!”