De anarchistische film van Radu Jude is ultramodern en volstrekt uniek en richt zich met een ondeugende knipoog op het late kapitalisme en de internetcultuur. Ilinca Manolache is een verbeten freelancer met een schandalig alter-ego en speelt een ijzersterke rol in deze bekroonde satire.

Radu Jude’s uitmuntende korte debuutfilm veroverde de filmfestivalwereld en zwerft over de modderige wegen van het Roemeense platteland. Deze momentopname van een band tussen vader en zoon is soms teder, maar nooit sentimenteel, en toont de realiteit van armoede met een nuchtere helderheid.

Radu Jude’s korte film citeert messcherp Sergei Eisenstein’s Sovjet-klassieker Battleship Potemkin om de paradoxen van het heden te ontleden. De donkerkomische overpeinzingen over cinema en geheugen leggen de pure absurditeit bloot van het maken van kunst onder bureaucratische autoriteiten.

Als je je ooit hebt afgevraagd hoe Radu Jude’s Barbie eruit zou zien, dan is dit een voorproefje. Deze stop-motionfilm, waarin kleurrijk speelgoed in groteske posities wordt neergezet, behandelt de cyclus van het leven, gevuld met seks, consumentisme en oorlog, en de dood als zoete bevrijding.

Radu Jude kijkt satirisch naar de tegenstrijdigheden van religie en zet geloofskwesties met beide benen op de grond in deze ironische korte film. Van belastingformulieren en files tot klantenservice, de dagelijkse beslommeringen van een gewone priester worden komisch transactioneel weergegeven.